روزام مثل شب تاره

من منتظرت شدم ولی در نزدی / بر زخم دلم گل معطر نزدی
گفتی که اگر شود می آیم اما / مرد این دل و آخرش به او سر نزدی

آرزوهایی لا به لای این همه اتفاق گم شده است.

یک عمر را  لا به لای خطوط دوگانه زندگی گذرانده ام

و در برابر آدمهایی که نمی شناختم شان نوشته شده بود

برایم یک سرزمین کشف نشده بود

که می توانستم به عنوان جایزه دریافتش کنم ،

در فرجامی از همین آدمها ،

حالا مدتهاست خودم را به فراموشی سپرده ام ،

نمیخواهم هیچ خبری از خودم داشته باشم.

مدتهاست اشک هایم بوی غم نمی دهد و با حسرت روی گونه های سردم فرو نمی ریزد.

مدتهاست آرزوهایم را کنج قلبم مدفون کردم ام نمی دانم چه بنویسم . بگذار از همان شادی های کمرنگ برایت بگویم . همان شادی هایی که زمانی نجوای شبانه ام در لحظه دلتنگی بود .

بگذار برایت از بارش چشمان منتظرم بگویم و از حسادتهای کودکانه ام سر مشق بگیرم تا شبها یادت باشد بهار روی به روی توست .

مرا ببخش اگر تو را رنجاندم .

همه را به پای کودکی ام بگذار و با قهر مجازاتم نکن."نرگس برگرد"